Яшчэ адні суткі праваабаронца правядзе ў бесчалавечных умовах

30 студзеня ў судзе Цэнтральнага раёна г. Мінска суддзя Якунчыхін Аляксандр Анатольевіч прызнаў праваабаронцу Алега Волчака, затрыманага яшчэ 27 студзеня, вінаватым у парушэнні артыкула 17.1 Кодэкса аб  адміністрацыйных правапарушэннях (дробнае хуліганства), і прыцягнуў да  адказнасці ў выглядзе адміністрацыйнага арышту тэрмінам на чацвёра сутак з адбываннем пакарання ў сумна вядомым Цэнтры ізаляцыі правапарушальнікаў па адрасе 1-й зав. Акрэсціна, 36.


Як таго і чакалі, праваабаронцу абвінавацілі ў тым, што ён пасярод бела дня «лаяўся нецэнзурнай лаянкай, размахваў рукамі, крычаў, на дзеянні супрацоўнікаў міліцыі не рэагаваў». Сведкамі выступілі супрацоўнікі міліцыі – начальнік міліцыі грамадскай бяспекі Цэнтральнага РУУС Артур Шахлай і ягоны падначалены Андрэй Лявошка, якія сцвярджалі, што праваабаронца лаяўся матам у дачыненні да іх, а таксама размахваў рукамі. Прычым, іх паказанні, як гэта звычайна і бывае ў сфальсіфікаваных справах, разыходзіліся. Тым не менш, суд задаволіўся такімі няскладнымі тлумачэннямі міліцыянтаў. Зразумела, Алег сваёй віны не прызнаў і вінаватым ў абразе супрацоўнікаў міліцыі сябе не лічыць.

Цікава было пачуць прычыны, па якіх затрымалі Алега Волчака.

Міліцыянты падаюць цалкам чаканую карціну развіцця падзей: яны падышлі да Волчака каб праверыць у яго дакументы, так як у іх выклікаў падазрэнне пакет з друкаванымі матэрыяламі, якія ён нёс. У адказ на просьбу прад’явіць пашпарт, Алег нібыта абразіў супрацоўнікаў міліцыі, якія, дарэчы, былі ў цывільным, і, як высветлілася ў судзе – нават не прадставіліся. Адначасова праваабаронца растлумачыў, што ён нецэнзурна не выказваўся, і адразу ж прад’явіў пасведчанне воіна-аўганца, якое з’яўляецца дастатковым дакументам для пасведчання асобы. Калі ж міліцыянты прапанавалі праехаць з імі ў аддзяленне, -праваабаронца, маючы досвед зносін з прадстаўнікамі «закона», прыняў рашэнне добраахвотна паехаць з імі для высвятлення сітуацыі. Сам жа Воўчак на судзе заявіў, што бачыў, як гэтыя двое супрацоўнікаў сачылі за ім, і нейкі час ехалі за ім па вуліцы. Калі ж ён накіраваўся на пошту, каб адправіць сваім калегам свежы выпуск газет «Народная воля», пачак якіх і быў у яго ў пакеце, супрацоўнікі вырашылі яго затрымаць.
На пытанне адваката, якія былі матывы затрымання Волчака, міліцыянт Артур Шахлай адказаў: «Было падобна, што ў пакеце была друкаваная прадукцыя, і яе было як-то шмат …» А яго калега Лявошка і ўвогуле сказаў «Ён неяк вельмі  хутка  ішоў».

Той самы начальнік міліцыі грамадскай бяспекі Цэнтральнага РАУС Артур Шахлай
Тот самый начальник милиции общественной безопасности Центрального РУВД Артур Шахлай

Міліцыянты, выяўляючы службовую стараннасць, так шчырэлі, – што прымудрыліся адначасова і затрымліваць Воўчака, і быць панятымі пры складанні на яго пратаколу затрымання, і з’явіліся адзінымі сведкамі яго правапарушэння. Не гледзячы на ​​тое, што побач быў прыпынак грамадскага транспарту, на якім знаходзіліся людзі, – нікога з пацярпелых ад яго «хуліганскіх» паводзін прадстаўлена не было. Гэта яшчэ раз пацвярджае фальсіфікацыю дадзенай справы. Нагадаем, што нават калі дапусціць, што Волчак нібыта «лаяўся матам», – нецэнзурная лаянка сама па сабе не з’яўляецца правапарушэннем, так як пацярпелых ад ягоных дзеянняў не было, і да міліцыянтаў з нагоды хуліганскіх паводзін праваабаронцы ніхто не звяртаўся.
Акрамя таго, з фабулы справы відац,ь што прэтэнзіі да Алега – менавіта ў абразе супрацоўнікаў міліцыі пры праверцы дакументаў, а гэта ўжо іншая артыкул 23/05 КоАП (Абраза службовай асобы пры выкананні ім службовых паўнамоцтваў), і ў санкцыі гэтага артыкула не прадугледжаны арышт, пра што і заяўляў праваабаронца. А паколькі ў планы суду не ўваходзіла яго адпускаць і прызнаваць невінаватым, то гэта суд і не зацікавіла.
Варта адзначыць, што праваабаронцу было адмоўлена ў хадайніцтве аб азнаямленні з пратаколамі затрымання, што з’яўляецца грубым парушэннем права на абарону. Суддзя спаслаўся на тое, што ў пратаколах ёсць адзнака аб тым, што копіі перададзеныя Волчаку. Алег растлумачыў, што подпіс з яго ўзялі, а копіі матэрыялаў так і не выдалі на рукі, але суд гэтыя довады не ўлічыў.
Суд гэтак жа адмовіў у хадайніцтве далучыць да матэрыялаў справы выпіску аб стане здароўя Волчака, хоць той знаходзіцца на амбулаторным лячэнні ў мясцовай паліклініцы, і як воін-аўганец, двойчы ў год праходзіць курс рэабілітацыі. Праваабаронца спасылаўся на сваё дрэннае самаадчуванне. Пасля 3-х сутак знаходжання ў жорсткіх умовах ЦІП-а на Акрэсціна, у яго абвастрыліся ўсе яго хранічныя захворванні: боль у страўніку, шыі і плячы. Волчак хацеў, каб дадзены факт быў адлюстраваны ў матэрыялах справы. Запыт і далучэнне дадзенай выпіскі суддзя палічыў «наўмысным зацягваннем судовага працэсу» і хадайніцтва адхіліў.
Адзначым таксама, што суддзя Якунчыхін Аляксандр Анатольевіч забараніў весці ў зале відэа-і аўдыёзапіс, што лішні раз даказвае палітычную матываванасць дадзенага справы і адсутнасць справядлівага судовага разбіральніцтва.
Канчатковае слова суддзі – 4 сутак арышту з адбываннем пакарання ў ЦІП на Акрэсціна. Такім чынам, праваабаронца не змог 30 студзеня выехаць за мяжу для ўдзелу ў міжнародным праваабарончым мерапрыемстве. Да таго ж, былому воіну-аўганцу, ўзнагароджанаму некалькімі ўрадавымі ўзнагародамі за свае воінскія заслугі, прыйдзецца адседзець яшчэ адны суткі ў камеры з бамжамі, алкаголікамі і дробнымі злодзеямі.

Пра нечалавечыя ўмовы ўтрымання ў цэнтры ізаляцыі правапарушальнікаў праваабаронцам вядома даўно: ўмовы ўтрымання ў ЦІП з’яўляюцца бесчалавечнымі і зневажаюць чалавечую годнасць.

На судзе Алег Волчак яшчэ раз гэта пацвердзіў: у камерах няма мэблі – акрамя драўлянага насцілу з дошак, на якім і спяць, і прымаюць ежу ўсе арыштаваныя адначасова; матрац, коўдру, падушку і пасцельную бялізну не выдаюць; пітную ваду арыштаваным выдалі ў аб’ёме 4 літра на пяцярых чалавек у суткі; тэмпература ў камеры не адпавядае стандартам і было жудасна холадна; штодзённых шпацыраў на свежым паветры прадастаўлена не было, гэтак жа ў камеры няма абсталяванага туалета, і адасобіцца пры адпраўленні натуральных патрэб немагчыма, што безумоўна можна кваліфікаваць як бесчалавечнае абыходжанне і прыніжэнне чалавечай годнасці, што прама супярэчыць Правілам ўнутранага распарадку спецыяльных устаноў органаў унутраных спраў, якія выконваюць адміністрацыйнае спагнанне ў выглядзе адміністрацыйнага арышту і Мінімальным стандартным правілам абыходжання з зняволенымі. Гэтак жа Алег казаў, што яго змясцілі ў камеру, дзе былі бамжы, хворыя на педыкулёз, адкрытую формай сухотаў і, магчыма, на іншыя захворванні – што недапушчальна.
Алег Волчак выйдзе на свабоду 31 студзеня, прыблізна ў 15:35. Павітаць праваабаронцу на волі можна будзе па адрасе г.Мінск, зав. Акрэсціна, 36.

Ксенія Дубіцкая